Η Άποψις της Βίβλου «Θέλεις Είσθαι Μετ’ Εμού εν τω Παραδείσω» Πού;

images

Η ΙΣΤΟΡΙΑ μάς λέγει ότι, λίγο πριν πεθάνη ο Χριστός, ένας κακούργος που βρισκόταν πάνω σ’ έναν πάσσαλο δίπλα στον Χριστό, είπε: «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου.» Μολονότι εκείνος ο άνθρωπος επρόκειτο να πεθάνη πριν από τη δύσι του ηλίου, το υπόμνημα συνεχίζει: «Και είπε προς αυτόν ο Ιησούς· Αληθώς σοι λέγω σήμερον θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω Παραδείσω.»—Λουκ. 23:42, 43, Δε Ριβερσάιντ Νιου Τέσταμεντ (1934) υπό Καθηγητού Γ. Τζ. Μπαλλαντάιν.

Ποιον παράδεισο είχε στο νου του ο Ιησούς; Μήπως ήταν ένας παράδεισος εδώ στη γη όπως ίσως ελπίζετε να απολαύσετε, ή ήταν κάτι άλλο; Επίσης, σκεφθήτε: Πότε αυτός ο κακοποιός ή άλλοι θα ήσαν στον παράδεισο; Τι εννοούσε ο Ιησούς με τη λέξι «σήμερον»; Οι απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα μπορούν να έχουν άμεση σχέσι με την ελπίδα σας και το μέλλον, καθώς επίσης για τα μέλη της οικογενείας σας.

Παράδεισος—Πού;

Αν επρόκειτο να διαβάσετε διάφορα σχόλια κληρικών και λογίων πάνω στα λόγια του Ιησού στον Λουκά 23:43, θα διαπιστώνατε ότι οι απόψεις τους συγκρούονται σχετικά με το τι εννοούσε ο Χριστός με τη λέξι παράδεισος. (1) Μερικοί θεολόγοι υποστηρίζουν ότι ο Ιησούς είχε παρασυρθή από μια επικρατούσα Ιουδαϊκή άποψι ότι οι νεκροί που περιμένουν ανάστασι βρίσκονται σ’ ένα μέρος του Σιεόλ (του τάφου) ο οποίος καλείται «παράδεισος.» (2) Άλλοι επιμένουν ότι ο Ιησούς υποσχέθηκε στον κακούργο ότι εκείνη την ημέρα θα ήσαν μαζί στον ουρανό. (3) Και άλλοι λέγουν ότι ο Ιησούς είχε στο νου του έναν επίγειο παράδεισο όπως ο κήπος της Εδέμ. Επειδή αυτά μπορεί να αφορούν κι εσάς, τι νομίζετε σεις;

Εξετάστε την άποψι που πρωτοαναφέρθηκε, ότι ο παράδεισος ήταν μέρος του τάφου (Εβραϊκά, Σιεόλ· Ελληνικά, Άδης). Χαρακτηριστικό του τι λέγουν πολλοί, ο Γερμανός μεταφραστής της Βίβλου Α. Άλμπρεχτ δηλώνει ότι με τη λέξι «παράδεισος» ο Ιησούς εννοούσε «τον τόπο στο βασίλειο των νεκρών όπου οι ψυχές των δικαίων αναμένουν ανάστασι.» Πολλοί δέχονται αυτή την άποψη επειδή τα αρχαία Ιουδαϊκά συγγράμματα δείχνουν ότι κάποια περίοδο οι Ιουδαίοι ραββίνοι δίδασκαν ότι υπάρχει ένα ευλογημένο μέρος στο Σιεόλ για τους νεκρούς που βρίσκονται στην εύνοια του Θεού. Το Νέο Διεθνές Θεολογικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης αποκαλύπτει πώς αναπτύχθηκε αυτή η διδασκαλία: «Με τη διείσδυσι της Ελληνικής δοξασίας περί αθανασίας της ψυχής, ο παράδεισος γίνεται ο τόπος κατοικίας των δικαίων στη διάρκεια της μεταβατικής καταστάσεως.»

Αλλά, καλά θα κάνωμε να σκεφθούμε: Μπορεί κανείς σήμερα να είναι βέβαιος ότι αυτή η άποψις για τον παράδεισο ήταν κοινή στους Ιουδαίους όταν ο Ιησούς ήταν στη γη; Ακόμη και αν το παραδεχθούμε αυτό, δεν ήταν ο Ιουδαίος κακούργος εκείνος που μίλησε για τον παράδεισο. Ήταν ο Ιησούς. Έτσι, εκείνο που ο Υιός του Θεού γνώριζε από τις Εβραϊκές Γραφές, είναι αυτό που έχει σημασία. Σκεφθήτε: Πότε ο Ιησούς υποστήριξε Ιουδαϊκούς μύθους ή ειδωλολατρικές διδασκαλίες; Νομίζετε ότι ο Χριστός θα εδέχετο μια άποψι που βασίζεται στην ειδωλολατρική Ελληνική διδασκαλία περί αθανασίας της ψυχής;

images

Στις Γραφές, ο Άδης (ή, Σιεόλ) αναφέρεται, όχι στον κάτω κόσμο της Ελληνικής μυθολογίας, αλλά στον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους. Η Βίβλος δείχνει επίσης ότι οι νεκροί δεν έχουν συναίσθησι. (Ψαλμ. 146:3, 4· Εκκλ. 9:5, 10· Ιωάν. 11:11-14) Επομένως, όταν ο Ιησούς και ο κακούργος πέθαναν, πήγαν στον τάφο όπου δεν είχαν συναίσθησι, καμμιά ικανότητα συνειδητότητας. Όταν λοιπόν ο Χριστός αναφέρθηκε στον παράδεισο, δεν μπορούσε ν’ αναφέρεται σε κάποιο φανταστικό ευτυχισμένο χώρο του Σιεόλ ή Άδη. Επί πλέον, η Αγία Γραφή λέγει ότι ο Ιησούς, μέσω ενός ειδικού θαύματος του Θεού, αναστήθηκε από τον Άδη την τρίτη μέρα, αλλά δεν λέγει ότι αναστήθηκε και ο κακούργος.—Πράξ. 2:31, 32.

Τι, μπορεί να λεχθή λοιπόν, για τη δεύτερη άποψι, ότι μνημονεύοντας ο Ιησούς τον παράδεισο εννοούσε ότι θα πήγαινε στον ουρανό; Σχετικά με το εδάφιο Λουκάς 23:43, ο Γερμανός καθηγητής της θεολογίας Ούλριχ Βίλκενς γράφει: «Η ‘Βασιλεία’ του Ιησού είναι ο ανανεωμένος παράδεισος του καιρού του τέλους, το ουράνιο βασίλειο της αιωνίου εγγύτητος του Θεού.» Αλλά νομίζετε σεις ότι η λογική ή οι Γραφές υποστηρίζουν μια τέτοια ερμηνεία;

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, κανένας άνθρωπος, περιλαμβανομένων και των αποστόλων, δεν μπορούσε να γίνη δεκτός για ουράνια ζωή μέχρι να θυσιασθή ο Ιησούς να πάη στον ουρανό και να ανοίξη ή να ‘καθιερώση’ την οδό προς τον ουρανό. (Εβρ. 10:12, 19, 20· 1 Κορ. 15:20, 23) Συνεπώς, μόνο την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ., 10 μέρες μετά την ανάληψι του Ιησού στον ουρανό, το άγιο πνεύμα εξεχύθη για πρώτη φορά ώστε οι μαθητές ‘γεννήθηκαν άνωθεν,’ πράγμα που ήταν προϋπόθεσις για να πάνε στον ουρανό. (Ιωάν. 3:3, 5· Πράξ. 1:3-9· 2:1-4) Ο κακούργος που είχε καρφωθή στον πάσσαλο δίπλα στο Χριστό, είχε πεθάνει ένα μήνα και πλέον προηγουμένως, κι έτσι δεν είχε γεννηθή άνωθεν.» Λογικά δεν θα μπορούσε να προσκληθή στην ουράνια βασίλεια περισσότερο απ’ ό,τι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ο οποίος πέθανε επίσης προτού ο Χριστός προσφέρη τη θυσιαστική βάσι για ουράνια ζωή.—Ματθ. 11:11

Υπάρχουν προβλήματα και στις δυο θεολογικές απόψεις που εξετάσθηκαν προηγουμένως. Ο Ιησουίτης Τζωρτζ Μάκρεϊ παρατηρεί τα εξής: «Από τον καιρό των Εκκλησιαστικών Πατέρων, οι κλασσικοί σχολιαστές του ευαγγελίου του Λουκά δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν.» Ωστόσο, μήπως αυτό σημαίνει ότι κανένας δεν μπορεί να καταλάβη την υπόσχεσι του Ιησού, την οποία περιέλαβε ο Θεός στην Αγία Γραφή;

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθή ότι πολλοί σεβαστοί Βιβλικοί σχολιαστές έχουν επισυνάψει τη λέξι «σήμερον» στο πρώτο μέρος της δηλώσεως του Ιησού. Παραδείγματος χάριν, ο Τζ. Β. Ρόδερχαμ το αποδίδει: «Αληθώς σοι λέγω σήμερον: Θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω Παραδείσω.» (Βλέπε επίσης τις μεταφράσεις υπό Τζ. Λάμσα και Δρ. Γ. Κιούρτον, και τις μεταφράσεις στη Γερμανική υπό Μικαέλις και Ράινχαρντ.) Είναι αυτό, όμως, εκείνο που είπε και εννοούσε ο Ιησούς;

Το Πρόβλημα της Στίξεως

Οι γραμματικοί τύποι του Ελληνικού κειμένου επιτρέπουν την τοποθέτησι ενός κόμματος πριν ή μετά από τη λέξι «σήμερον.» Αλλά πώς έβαλε τα σημεία στίξεως στην πρότασι ο συγγραφεύς Λουκάς; Η αλήθεια είναι ότι δεν έβαλε σημεία στίξεως! Ο καθηγητής Όσκαρ Πάρετ εξηγεί ότι η μορφή της Ελληνικής γραφής στην οποία γράφθηκε η «Καινή Διαθήκη» αποτελείται εξ ολοκλήρου από κεφαλαία γράμματα . . . τοποθετημένα ελεύθερα το ένα δίπλα στο άλλο, χωρίς κανένα σημείο στίξεως για να ξεχωρίζουν οι λέξεις και οι προτάσεις. Τα Ελληνικά συγγράμματα χρησιμοποιούσαν αυτό το είδος γραφής μέχρι, τον 9ο αιώνα μ.Χ.» Έτσι, μεταφράζοντας τη δήλωσι του Ιησού ο Γ. Τζ. Μπαλλαντάιν, καθηγητής της Εβραϊκής και της Ελληνικής, δεν έβαλε κανένα σημεία στίξεως: «Αληθώς σοι λέγω σήμερον θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω παραδείσω.»—Δε Ρίβερσαϊντ Νιου Τέσταμεντ.

Μερικοί όμως ισχυρίζονται ότι, η έκφρασις «αληθώς σοι λέγω» δεν επιτρέπει κοντά της την προσθήκη της λέξεως «σήμερον.» Είναι αυτό αλήθεια; Προσέξτε τι γράφει ο Λρ Τζώρτζ Λάμσα:

«Σύμφωνα με τον Αραμαϊκό τρόπο του λόγου, η έμφασις σ’ από το κείμενο τίθεται στη λέξι ‘σήμερον’ και πρέπει να διαβάζεται [όπως διαβάζεται στη Μετάφρασι Νέου Κόσμου], ‘ Αληθώς σοι λέγω σήμερον, θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω Παραδείσω,’ . . . Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό του Ανατολικού λόγου και υπονοεί ότι η υπόσχεσις έγινε μια ωρισμένη μέρα και ασφαλώς θα εκρατείτο.»—Το Φως του Ευαγγελίου από την Αραμαϊκή στις Διδασκαλίες του Ιησού.

Οι Εβραϊκές Γραφές επίσης παρουσιάζουν πολυάριθμα παραδείγματα αυτής της επίσημης ιδιωματικής χρήσεως της λέξεως «σήμερον.»—Ζαχ. 9:12· Δευτ. 4:26, 39, και 40 άλλες περιπτώσεις στο βιβλίο του Δευτερονομίου μόνο.

Επί πλέον, Η Συνοδευτική Βίβλος εξηγεί ότι η απουσία της λέξεως ότι στην υπόσχεσι του Ιησού, είναι αξιοσημείωτη. Αν το κείμενο έλεγε, είτε ‘Σοι λέγω ότι σήμερον . . .’ η ‘Σοι λέγω σήμερον ότι . . .’ η σημασία θα ήταν σαφής. Αλλά επειδή λείπει το ότι, «η σχέσις της λέξεως ‘σήμερον’ πρέπει να καθορισθή από τα συμφραζόμενα.»

Τα Συμφραζόμενα—Τι Παράδεισος;

Τι δείχνουν τα συμφραζόμενα; Και τι σχέσι έχουν με την ελπίδα σας για έναν παράδεισο στο μέλλον;

Αφού κάνει το πιο πάνω σχόλιο, η Συνοδευτική Βίβλος προσθέτει τα εξής:

«Όταν θα βασιλεύη ο Μεσσίας, η Βασιλεία Του θα μετατρέψη τη γη της επαγγελίας σ’ έναν παράδεισο. . . . Η έκκλησις [του κακούργου] ανεφέρετο στην έλευσι του Κυρίου και στη Βασιλεία Του· και, αν η απάντησις του Κυρίου ήταν άμεση, η υπόσχεσις πρέπει ν’ αναφέρετο σ’ αυτή την έλευσι και σ’ αυτή τη Βασιλεία, και όχι σε οτιδήποτε θα συνέβαινε την ημέρα κατά την οποία ελέγοντο αυτά τα λόγια.»

Επίσης, στην υποσημείωσί του σχετικά με τα εδάφιο Λουκάς 23:43, ο Γερμανός μεταφραστής της Βίβλου Λ. Ράινχαρντ λέγει τα εξής: «Το σημείο της στίξεως που χρησιμοποιείται σήμερα [από τις περισσότερες Γραφές] στο εδάφιο αυτό, είναι χωρίς αμφιβολία εσφαλμένο και αντίθετο προς τον όλο τρόπο σκέψεως του Ιησού και του κακούργου. . . . [Ο Ιησούς] ασφαλώς δεν αντιλαμβανόταν τον παράδεισο σαν μια υποδιαίρεσι του βασιλείου των νεκρών, αλλά αντιθέτως σαν αποκατάστασι ενός παραδείσου στη γη.»

Πριν από 1.900 χρόνια, όταν ο Ιησούς έδωσε αυτή την υπόσχεσι στον κακούργο, ο καιρός για την εγκαθίδρυσι της Μεσσιανικής βασιλείας πάνω στη γη δεν είχε έλθει ακόμη. (Αποκ. 11:15· Πράξ. 1:6, 7) Αλλά τα ιστορικά γεγονότα της εποχής μας σε εκπλήρωσι Βιβλικής προφητείας δείχνουν ότι ο καιρός για να ενεργήση ο Χριστός ως ο ενθρονισμένος βασιλεύς για να εξαλείψη την πονηρία από τη γη είναι ακριβώς ενώπιον μας. (Ματθ. 24:3-22) Τότε, αυτή η γη θα μεταμορφωθή σε παράδεισο, σε εκπλήρωσι των Μεσσιανικών προφητειών που ο Ιουδαίος κακούργος μπορεί να εγνώριζε καλά. Μέσω του θαύματος της αναστάσεως, πολλοί, μεταξύ των οποίων και αυτός ο κακούργος, θα επανέλθουν σε ζωή στην επίγεια επικράτεια της Βασιλείας. Μ’ αυτό τον τρόπο, ο Ιησούς θα εκπληρώση τα λόγια που είπε πριν από πολύν καιρό: «Αληθώς σοι λέγω σήμερον, θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω παραδείσω.»

Σημειώστε ότι ο Ιησούς δεν ανελήφθη στον ουρανό την ημέρα που πέθανε ή ακόμη την ημέρα που αναστήθηκε. Λίγο μετά την ανάστασί του είπε στη Μαρία: «Δεν ανέβην έτι προς τον Πατέρα.» Αυτό σχετίζεται, επίσης, με το ζήτημα ως προς το πότε εφαρμόζονται αυτά που είπε ο Ιησούς στον κακούργο.—Ιωάν. 20:17.

Για παραδείγματα όπου στο Ελληνικό κείμενο χρησιμοποιείται η λέξις ότι, βλέπε τα λόγια του Ιησού στο Λουκά 4:21· 19:9· Μάρκος 14:30· Ματθαίος 5:20, 22, 28, 32.—Κίνγκντομ Ιντερλίνιαρ

*** g80 8/1 σ. 26-28 «Θέλεις Είσθαι Μετ’ Εμού εν τω Παραδείσω»—Πού; Πότε; ***

Recommended For You