Βρίσκοντας φωτογραφίες στο διαδίκτυο και μέσα από τον δικό μου φωτογραφικό φακό προσπάθησα να αποθανατίσω τις ίδιες σκηνές στην εποχή μας, παρουσιάζοντας τις ομοιότητες και διαφορές του τότε και του τώρα..
Οι αλλαγές που συντελούνται στην Πόλη είναι διαρκείς και μεγάλες και ξεκινώντας από τις εικόνες γύρω από την Αγιά Σοφιά καταδεικνύεται με σαφήνεια η διαφορά ανάμεσα στο φτωχικό Σουλτάναχμέτ της οθωμανικής εποχής με αυτό των ημερών μας, όπου κυριαρχεί ως τουριστικό προϊόν.
Τότε….
…και τώρα.
Μια Βλάγκα από το παρελθόν πραγματικά αγνώριστη! Όσοι έχουν βρεθεί στο σημείο, θα με καταλάβουν. Στην φωτογραφία χωράφια παντού και ο Μονή Μυρελαίου παρατημένη.
Η Μονή Μυρελαίου τότε…..
…και στις μέρες μας. Το μνημείο ευτυχώς διασώθηκε.
Τότε, με το τζαμί του Λαλελί να διακρίνεται…κάτι αδιανόητο στις μέρες μας με την οικοδομική δόμηση….
…και εξαιτίας ότι η περιοχή γύρω από τον ναό καθαρίστηκε από τα σκουπίδια και τα χώματα, κατεβάζοντας και την επιφάνειά της.
Το εσωτερικό της Μονής Μυρελαίου τότε…..
…και τώρα.
Για να διαπιστώσετε το μέγεθος των επισκευών και των ανασκαφών: Όλη η περιοχή έχει παντού πέτρες και χώματα και το μικρό παραθυράκι που μόλις διακρίνεται στα μέσα της βάσης του ναού….
…είναι το παραθυράκι από το υπόγειο μέρος της Μονής που πλέον καθαρίστηκε και είναι λειτουργήσιμος χώρος
Στο Βεφά, έξω από την εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων που άλλοτε είχε γυναίκες, παιδιά και περαστικούς….
…στις μέρες μας η περιοχή είναι σχεδόν έρημη, παραμελημένη….
…και με το σπίτι απέναντι από την εκκλησία να ΄χει μετατραπεί σε χαλάσματα.
Η Σφενδόνη με την κρήνη στα δεξιά και τα ξύλινα και πέτρινα σπίτια του τότε….
…τώρα με υπαίθριο πάρκινγκ και με την κρήνη σφραγισμένη
Σοκάκι της Πόλης στις αρχές του προηγουμένου αιώνα….
…και στις μέρες μας
Παμπάλαια φωτογραφία από τα Τείχη κοντά στην Μονή του Φιλάνθρωπου Χριστού τότε….
…και σήμερα με τα Θεοφύλαχτα Τείχη να στέκουν ακόμα
Το ψάρεμα με μικρούς και μεγάλους στην γέφυρα του Γαλατά…
…συνεχίζεται ως τις μέρες μας.
Τότε Dolmuz….
…τώρα Dolmuz. Οι πειρατές της ασφάλτου .
Στο Εμινονού οι ψαράδες με το φημισμένο κολατσιό Balık ekmek.
Το στέκι υπάρχει εως σήμερα, παρ’όλη την τουριστικοποιησή του και τις εισαγωγές ψαριού
Το παζάρι βιβλίου σε φωτογραφία του 1940….
…και η φωτογραφία στο ίδιο σημείο σήμερα
Τότε….
…και τώρα
To Mısır Çarşısı κατά την διάρκεια έργων αναπαλαίωσης….
…και το ίδιο σημείο στις μέρες μας.
Μια θετική εξέλιξη της Πόλης σε σχέση με το παρελθόν είναι πως στις μέρες μας υπάρχει περισσότερο πράσινο και βλάστηση. Το παράδειγμα του Anadolu Kavağı είναι χαρακτηριστικό.
Κοντά στα όρια του Βοσπόρου την εποχή του ’50…
…και η φωτογραφία που τράβηξα το περασμένο καλοκαίρι.
Μια από τις αγαπημένες μου συνοικίες είναι το Ζειρέκ και έχω περιπλανηθεί δεκάδες φορές στα σοκάκια του. Μαγεμένος από μια απροσδιόριστη νοσταλγία έχω δώσει σε εκείνον τον μαχαλά την ονομασία: Συνοικία το όνειρο και οι δρόμοι του μου έδωσαν καλό φωτογραφικό υλικό για σύγκριση ανάμεσα στο τότε και στο τώρα.
Τότε…..εργασίες διάνυξης του δρόμου το 1941.
…και η ίδια φωτογραφία στις μέρες μας..
Καλύβες, απλωμένα ρούχα και η Μονή Παντοκράτορος σε ένα μάλλον χωριάτικο τοπίο….
…σήμερα στο χώρο υπάρχει καφετέρια με υπέροχη θέα και η Μονή είναι καλυμμένη για μακροχρόνιες επισκευές
Τότε….
…και τώρα. Μια φωτογραφία που με συγκίνησε και με γέμισε όμορφα συναισθήματα.
Η πλατεία Ταξίμ ήρθε στην επικαιρότητα εξαιτίας των διαδηλώσεων που έχουν καθηλώσει τον πλανήτη. Εκτός από την επικαιρότητα όμως υπάρχει και η ιστορικότητα του χώρου.
Τότε….το 1929 με τα καμπαναριά της Αγίας Τριάδας να προσδίδουν μεγαλοπρέπεια στο σχετικά έρημο Τάξιμ.
Και η ίδια φωτογραφία 2 μέρες πριν ξεκινήσουν οι διαδηλώσεις.
Διεργασίες διάνοιξης του δρόμου το 1939….μια Πόλη παρθένα και αγνώριστη. Στο βάθος διακρίνεται ο μιναρές του Ζειρέκ τζαμί.
Η ίδια φωτογραφία στις μέρες μας.
Μια ακόμα φωτογραφία ντοκουμέντο που χρειάστηκα αρκετή περιπλάνηση και κόπο για να την πραγματοποιήσω είναι η επόμενη. Η αρχική φωτογραφία δείχνει απομεινάρια Τειχών και την τάφρο που τα περιέβαλε. Στο βάθος το Τεκφούρ Σαράι που πλέον στις μέρες μας επισκευάζεται και αναστηλώνεται για προσεχή τουριστική εκμετάλλευση. Τα τείχη των Βλαχερνών συναντούν τα Θεοδοσιανά Τείχη και κάπου σε εκείνο το σημείο υπήρξε και η θρυλούμενη Κερκόπορτα. Σε εκείνο το σημείο βρίσκονταν μάλλον νεκροταφείο και στις μέρες μας υπάρχει αθλητικός χώρος. Πάντως είμαι σίγουρος ότι κάπου πήρε το μάτι μου τάφους και Σταυρούς με μνήματα να είναι διάσκορπα δίπλα από το γηπεδάκι που υπάρχει εκεί. Το ακόμα εντυπωσιακότερο σημείο σύγκρισης είναι η περιοχή πολύ πιο πίσω από τα Τείχη.
Έρημοι λόφοι υψώνονται σε μια Πόλη που μοιάζει τόσο μακρινή και διαφορετική από των ημερών μας. Οι ουρανοξύστες καταδεικνύουν ξεκάθαρα την αλλαγή. Θα στέκουν άραγε επιβλητικοί μα άκομψοι ακόμα εκεί μετά από 50 χρόνια ή θα είναι ακόμα περισσότεροι. Τα στοιχήματα δεκτά.
Τότε!!!.
Και τώρα!!!.
Το τελευταίο ξύλινο σπίτι της Σφενδόνης από το έτος 2013
Το υπέροχο αυτό ταξίδι στο χρόνο είναι δημιούργημα του Θοδωρή, οποίος είναι διαχειριστής της ιστοσελίδας tixamperiaapothnpolh. Μια καταπληκτική δουλειά που θέλει ψυχή κι ευαισθησία να την κάνεις .
Γράψου στο NewsLetter για να μην χάνεις κανένα μας άρθρο
